Onkunde viert hoogtij!

Goooeeeeededag mensen, en hier is hij weer hoor: Aart Knijter de kuitenbijter! Weer een gloednieuw verslag voor deze week en wat voor één! Het was de week waar de grote leider na de wedstrijd uitermate teleurgesteld was, waarbij Onno een nieuwe Chinese vriend heeft genaamd Bier Pong en Leon bijna zijn rentree maakte in ons elftal. We gaan maar weer eens een poging wagen dus.

Titelkandidaat

Na de verpletterende overwinning op directe concurrent MEC vorige week zaterdag (en ook vooral het goede vertoonde spel) was het één en al hosanna bij Roda 3. Na twee speelrondes wisten we het zeker: dit seizoen worden we kampioen. Als we elke week zo spelen, kan niemand van ons winnen. Aldus de gedachte. Zelfs voorspellings Orakel Melvin had die week 's nachts nog gedroomd dat we kampioen waren en dat hij alvast bier dronk uit de zojuist gewonnen beker. Het feit dat Melvin altijd over bier droomt vinden we eerder verontrustend, maar hij bedoeldt het allicht goed. Er was de Donderdag voor de wedstrijd nog fanatiek getraind en dus had iedereen er zaterdag goede moed in.

Aanloop

De zaterdag was weer aangebroken en er was afgesproken zo rond kwart voor twee te verzamelen op de Maaskant. Brekebeentje Leon maakt er dan een sport van om precies op de minuut aan te komen lopen, wat onze leider Fred de Post zichtbaar irriteert. Na eens even rondgekeken te hebben naar de verzamelde manschappen, zag ik Onno tegen een muurtje aan staan. Of nou ja staan, hij hing min of meer al leunend op zijn benen tegen de muur aan. Het leek ook net of Onno een zak aardappelen had gekopt want zijn oogleden waren tot aan zijn knieën afgezakt en toen hij een sigaretje op wou steken, moesten twee leden van ons elftal zijn handen en aansteker vasthouden want hij was aan het trillen als een rietje. De grote leider dacht dat de beste jongen hard ziek was en vroeg wat er aan de hand was. En wat bleek? Onno vertelde dat hij zich topfit voelde, al was hij de avond ervoor wel even naar de plaatselijke kroeg in Hémert geweest en had misschien iets teveel biertjes op. Hij was praktisch heel de avond met een goede vriend van hem aan het bier pongen geweest. Dit schoot onze leider natuurlijk in het verkeerde keelgat, hij liep stampvoetend weg en riep nog na dat het hem helemaal niet interesseerde wat voor vieze dingen hij allemaal doet in de kroeg met heel veel mannen, en zeker geen Chinese mannen. Een normaal mens zou een klein beetje verbouwereerd zijn door zulke reacties, maar Onno niet. Die was toch nog steeds verdoofd door de hoeveelheid alcohol in zijn bloed.

De wederopstanding van FC Knudde

We hadden weer verse manschappen meegekregen van het tweede, te noemen: Arno ten Pas en Jim van Hemert. Niels van Lopik mocht deze keer met het vierde mee, en Ardin sloot ook weer bij ons aan. Het totaal kwam daarmee op zestien man in totaal, een ongekende luxe. De opstelling werd weer bekend gemaakt, en onder het genot van een achtergrond muziekje werd er omgekleed en daarna een warming-up gedaan. Klinkt allemaal zeer professioneel, maar als men zou zien hoeveel sigaretten er tijdens de warming-up worden gerookt valt het allemaal hard mee. De scheids gaf het beginsignaal en we konden beginnen. Het was het eerste kwartier alle zeilen bijzetten om geen doelpunt tegen te krijgen want Roda liet zich overrompelen door de heren uit Wijk en Aalburg. Iedereen bij Roda liep uit positie, het leek of iedereen gedronken had en duels werden maar half aangegaan en dus verloren. Niet om aan te zien zo zou onze leider het later bestempelen. Het veld was weliswaar door en door nat, maar de ondergrond was wel hard dus de bal gleed lekker hard door. Dat dit ook voor de spelers gold liet spits Jordan ook aan ons zien door een sliding in te zetten net voor de middenlijn en pas weer op te staan bij de zestien. Na dertig minuten spelen kregen ook wij wat kansjes. Maar Remco , Ronald en Arno hadden het vizier niet op scherp staan. En gingen we doorweekt van de regen met de brilstand rusten.

Rust

Gelukkig stond in de kleedkamer de verwarming aan, en dat het buiten een beetje fris was liet onze grensrechter Bert van Aalst al klappertandend zien. John van Heijningen had natte cake meegenomen die hij ons wel verschuldigd was gezien z'n smoesje van de vorige keer. Met drie verse krachten erin zou het spel misschien beter worden, zo klonk het. Jasper ging eruit voor Roy Vernooy, Jordan voor Melvin en Aron voor Robin. Na een rust van bijna 25 minuten kwam de scheids dan toch opdraven voor de tweede helft. En zo gingen we weer de regen in.

Kansloos, hopeloos, doelloos, hoosbui.

De tweede helft was goed en wel tien minuten oud en we waren deze helft gelukkig net zo "goed"begonnen als de eerste, maar nu hadden we er al twee om ons oren gekregen. Noad had ook gewisseld en het liep een stukje beter aan hun kant. Na ook de derde om onze oren te hebben gehad, kregen we niet veel later een penalty mee, die Arnoud feilloos in de rechterhoek knalde. Fred vroeg aan Leon of hij ook nog wilde keepen, maar Leon had gezien dat er weinig eer te behalen viel en voelde opeens zijn blessure weer opspelen. Nog geen vijf minuten later was Jona als laatste man zijn een beetje aan het pingelen achterin en verloor de bal zodat de spits van Noad alleen op keepert Onno af kon lopen en de 4-1 binnen kon schuiven. Over en sluiten zou je zeggen. Ware het niet dat Melvin voorin weer een beuk in zijn elastische rug kreeg , en we opnieuw een penalty kregen. Ook deze werd door Arnoud benut. Helaas geloofde niemand nog in een wederopstanding en dat het continue bleef regenen hielp ook niet mee. We kregen nog een vijfde te verwerken, en de Post bulderde tegen de leidsman om af te fluiten want het was een vreselijke middag. Zo gezegd zo gedaan en zo zaten we wat beduusd in de kleedkamer........voor korte duur natuurlijk. De radio werd aangeslingerd en de nederlaag was door de meeste allang weer vergeten. Alleen de Post stak z'n teleurstelling niet onder stoelen of banken. Volgende week gaan we voor eerherstel thuis tegen Haaften 3 dat nog puntloos is. Tot volgende week!

Uw reporter,

Aart